گزارش پیمایش خط الراس جوپار-بخش پایانی

بالاخره توانستم بخش پایانی این گزارش را آماده کرده و تقدیم دوستان خوبم کنم - کاری که دشواری اش کم از صعود اجرای برنامه نبود به این امید که مفید واقع شود.

روز سوم-  9 خرداد 1388

بعد از جمع کردن چادر بخاطر صرفه جوئی در زمان و رسیدن به قطار کرمان تهران در روزآخر برنامه تصمیم گرفتیم که مستقیما" به سمت قله سه شاخ کوچک حرکت کنیم و از یکی دو قله قبل از آن صرف نظر کنیم.



دورنمای قله کیش و دیواره معروفش که البته خیلی هم مشگل نبود



قله ای که قبل از سه شاخ کوچک قرار دارد و بعلت کمبود وقت آنرا تراورس کردیم

به پای دیواره منتهی به قله رسیده و آماده صعود شدیم  چند متری را بصورت آزاد صعود کردیم اما با توجه به ریزشی بودن و مشکل بودن مسیر تصمیم گرفتیم با کارگاه و حمایت ادامه مسیر دهیم  با صعود یک طول 50 متری و ثابت کردن طناب برای اعضاء به بخشهای ساده مسیر رسیدیم.

بعد از این طول بقیه مسیر را که از دو طرف به پرتگاههای عمیقی منتهی می شد  بصورت آزاد اما با احتیاط فراوان طی کردیم.

بعد از صعود قله  بیشتر از 50 متر نتوانستیم ادامه مسیر دهیم و حا لا چاره ای جز فرود نداشتیم. فرودی که از اول برنامه فکرم را مشغول کرده بود. دیواره ای حدود 90 متر در زیر پای ما قرار داشت و اعضائ تیم در دو مرحله و خود من در سه  یا 4 مرحله باید فرود می رفتم تا بتوانم طناب را جمع کنم.

بچه ها در حال صعود دیواره  منتهی به قله سه شاخ کوچک

وحید طهوری- صعود کننده نفر آخر دیواره سه شاخ بزرگ-درحال حمل وسائل به سمت کارگاه فرود

فرح در حال فرود 25 متر اول قله سه شاخ بزرگ

بعد از فرود حدود 25 متری اول به تاقچه ای بر روی دیواره رسیدیم و از همان بازوی  سنگی که سال 84 بعنوان کارگاه استفاده کردیم بهره برده و طنابچه جدید را جایگزین طنابچه پوسیده آن کرده و بچه ها هم بر روی طناب یک لا فرود رفتند فرودی بیش از 60 متر بخشهای انتهائی را باید بدون طناب فرود می رفتیم تا به کف برسیم بعد از فرود اعضاء تیم، نوبت من بود که بصورت دولا فرود بروم حدود 15 متر پائین آمده و منقاری را برای فرود بعد یافتم . اما هرچه تلاش کردم نتوانستم طناب را جمع کنم , عدم استفاده از حلقه فرود و عمر بالای طنابمان که باعث اصطکاک زیاد طناب با سطح سنگ می شد و همچنین تاب خوردن طناب دور هم از عوامل این مشکل بود که باعث صعود دوباره من تا کارگاه و مرتب کردن دو باره طناب و در نهایت جمع کردن آن با مشکل زیاد شد. فرود بعد نیز از این کارگاه مرا به کف نمی رساند و باید کارگاهی دیگر بر قرار می کردم بعد از جند متر فرود خود را بر روی دیواره ای صاف و بدون شکاف و عوارضی در بین زمین آسمان معلق یافتم  هر چه بدنبال محلی برای کارگاه گشتم چیزی یافت نشد . به یاد سال 84 افتادم که حامد کرامت بعنوان نفر آخر از این دیواره فرود آمد اما هیچ اثری از کارگاه او هم نیافتم .

سر انجام بعد از کلی جستجو بازوی سنگی باریکی را یافتم که به ظاهر غیر قابل اطمینان می آمد اما با بررسی آن اجبارا" به آن اطمینان کرده و با برجای گذاشتن یک طنابچه انفرادی از آن فرود آمده و بعد از یک تلاش 1 ساعته نزد بچه ها رسیدم.



نمای دیواره90 متری سه شاخ بزرگ  که از آن فرود آمدیم

به پای دیواره کیش رسیدیم بخشی از آنرا که از دور خیلی عمود و مشکل به نظر می رسید بصورت آزاد صعود کردیم اما بخش مرکزی را به طول حدود 25 متر با طناب و حمایت صعود کردیم  در سال 84 حسین ابوالحسنی صعود سرطناب این مسیر را به من محول کرد لذا من هم ترجیح دادم ابنبار صعود سرطناب این مسیر را که یکی از هیجان انگیز ترین بخشهای مسیرخط الراس می باشد به وحید محول کنم .

وحید در حال صعود طول 1 دیواره کیش

طول دوم را که 50 متر بود و یک گرده سنگی بود خودم صعود کرده و با ثابت کردن طناب اعضاء نیز مسیر را پیمودند و به نزدیکی قله رسیدیم سر انجام قله کیش نیز در حال پذیرفتن ما بود قله های خط الراس که هیچکدام به راحتی اجازه صعود را نمی دادند یکی پس از دیگری به احترام تلاش ما مجوز صعود را صادر کرده و بر آنها گام می نهادیم با گام نهادن بر روی قله کیش تنها کار فنی پیش رویمان یک فرود حدود 20 متر از قله کیش 3 بود که باید آنرا نیز امروز انجام داده و به محل شب مانیمان در ابتدای قیف مصیبت (دهلیز سنگی و بد قلق منتهی به کاسه خط الراس ) که مسیر برگشت ما نیز بود می رسیدیم. مسیر دستیابی به این قله نسبتا" راحت بود و درگیری زیادی با مسیرهای سنگی نداشتیم.



طول دوم دیواره کیش- حرکت تیم بر روی طناب ثابت

بخشهای انتهائی مسیر منتهی به قله کیش

بعد از صعود قله به ابتدای دیواره ای که باید از آن فرود می رفتیم رسیدیم . با استفاده از یک میخ کارگاه فرود را آماده نموده و از یک بلوک سنگی نیز بعنوان کارگاه  پشتیبان(Back up) استفاده کرده که بعد از فرود اعضاء تیم و اطمینان از کارگاه تک میخ بر خود بر روی آن فرود آمده و به سایر اعضاء ملحق شدم. همه شاد و خوشحال بودیم از آخرین فرود و آخرین چالش خط الراس و دیگر کار را تمام شده می دانستیم ساعتی بعد نیز به ابتدای قیف مصیبت رسیده و با بر قراری آخرین کمپ روز سوم را به پایان رساندیم. برای فردا کار زیادی نمانده بود تنها قله سه شاخ بزرگ را داشتیم آنهم با کوله سبک. به شوق فردایی زیبا و اتمام خط الراس به خواب رفتیم.



نمای ادامه مسیر از قله کیش

نمائی دیگر از مسیر طی شده و محل کمپ و همچنین مسیر برگشت



روز چهارم -10 خرداد 1388

بعد از صرف صبحانه و جمع کردن چادر سبکبار به سمت قله سه شاخ بزرگ را ه افتادیم بعد از نیم ساعت  از جانپناه قله سه شاخ بزرگ گذشته و به ابتدای دهلیز منتهی به خط الراس قله رسیدیم این دهلیز را با احتیاط صعود کرده و با تراورس یک قله فرعی از سمت چپ و در امتداد مسیر پاکوب به زیر هرم اصلی قله رسیده و زودتر از آنچه تصور می کردیم بر قله سه شاخ بزرگ پای نهادیم و چه لحظه شاد و مسرت بخشی بود لحظه ای که همه ما کوهنوردان آنرا بسیار تجربه کرده و چه مرارتها را برای درک آن نمی کشیم اما شادی ما از این صعود بسیار زودگذر بود  و چه  تلخ به پایان رسید این صعود. با روشن کردن تلفن همراهم برای تماس جهت هماهنگی آژانس ،پیام کوتاهی را مشاهده کردم که خبر فوت محمد رضا کاشفی از همنوردان قدیمی ام را می داد موضوعی که وحید و محسن از آن خبر داشتند اما صبورانه این غم را تحمل کرده و بغض خود را پنهان کرده بودند تا من و فرح متوجه نشویم و تمرکزمان طی مسیر بهم نخورد.

واقعیت تلخ و بهت آوری بود لحظاتی به یاد او سکوت کرده و گریستیم و با دلی شکسته از غم مرگ محمد رضا قله را رها کرده و به پایین سرازیر شدیم.

اعضاء تیم بجز وحید(عکاس) بر روی قله سه شاخ بزرگ-آخرین قله خط الراس

وسایل را از محل کمپ برداشته و از قیف مصیبت به پائین سرازیر شدیم و به جانپناه رسیدیم.

در هوائی گرم و خشک و با کوله هائی سنگین و روحیه ای خراب مسیر را ادامه و به دهانه قناقستان رسیدیم.

جاییکه ماشین منتظر ما بود برای رساندن ما به کرمان و قطاری که بلیط آنرا محسن از قبل تهیه کرده بود .

خوشبختانه بموقع به قطار رسیده و مسیر طولانی کرمان تا تهران را به راحتی پیمودیم

و اینچنین بود که فنی ترین و پیچیده ترین خط الراس ایران را پیمودیم.

و بازگشت - انتهای قیف مصیبت و نزدیک پناهگاه

در انتها برخی نکات را جهت اطلاع افرادی که قصد پیمایش این خط الراس را دارند به اطلاع شما می رسانم:

•  بهترین زمان اجرای برنامه اواخر اردیبهشت تا اواسط خرداد می باشد.
•    بعلت گرم بودن هوا می توان چادر را حذف نمود و در فضای باز اطراق نمود.
•  با توجه به اینکه ممکن است در محلهای کمپ برف جهت آب کردن موجود نباشد در مسیر بین کمپها حتما" ظروف آبتان را از برفچالهای موجود پر کنید.
• در بیشتر مسیر خط الراس امکان تماس با تلفن همراه وجود دارد.

پوشاک:

·         از کفشهای سبک و نیمه سنگین که کفه آنها نرم و قابل انعطاف  باشد استفاده کنید.

·         بعلت زبر و خشن بودن سنگهای مسیر از لباسهای با جنس مقاوم و ترجیحا" جذب و چسبان استفاده کنید.

ابزارهای فنی مورد نیاز:

•   طناب: ترجیحا" دو حلقه  60 متری
• ابزارهای میانی و کارگاه :میخ ناو دانی و برگه ای ,کیل,ترایکم و سایر ابزارهای میانی(سایزهای متوسط به بالا)
• تسمه یا طنابچه و همچنین حلقه فرود جهت سه یا چهار فرود.
• بعلت ریزشی بودن مسیر حتما" از کلاه کاسک استفاده شود.