حرکت با صرفه جوئی کامل
از مهمترین عوامل در برتری تکنیکی یک سنگنورد این است که با صرفه جوئی کامل صعود کند و به زبان دیگر اقتصادی صعود کند. هرگاه که سنگی را لمس نموده و قصد صعود آنرا دارید عبارت صرفه جوئی کامل در صعود را به ذهنتان بسپارید.
"صرفه جوئی کامل" یعنی اینکه برای انجام یک حرکت راهی را بیابیم که کمترین انرژی صرف شود.
اگر به حرکات یک گربه توجه کنید صرفه جوئی کامل را در حرکات او می توانید ببینید.یک گربه اغلب مواقع آهسته و آرام و سنجیده حرکت می کند.اما گاهی اوقات نیز شرائط ایجاب می کند که با یک حرکت سریع یا جهشی به صرفه جوئی کامل برسد.
این حرکت گربه گون می تواند مدلی عالی برای شما در صعودی بهره ور و کارآمد باشد:
حرکات پا محور, روان و آرام اما با انتقال بی درنگ و بموقع فشار به دستها و حرکات همچنین حرکات پویا و یا سرعتی در مواقعی که حفظ صرفه جوئی کامل صعود ایجاب می کند.
در این جا سه ويژگی حرکات صرفه جویانه را که باید سعی کنیم که به آنها برسیم بیان می کنم:
پای آرام
حرکت آرام پاها یکی از علائم و نشانه های یک سنگنورد با تکنیک بالا است. درنقطه مقابل حرکات عجولانه همراه با سرخوردن پا بر روی سطح سنگ و یا کنده شدن از روی گیره ها علامت یک سنگنورد مبتدی با سطح تکنیک پائین و همراه با هدر دهی زیاد انرژی است.
برای خیلی از سنگنوردان صعود با حرکات پر سروصدای پاها تنها روش صعود آنهاست و بعلت اینکه طی یک دوره طولانی همواره بدین روش صعود کرده اند برایشان به یک عادت تبدیل شده است درحالیکه این امر یک نقص در صعود آنهاست که باعث جلوگیری از رسیدن آنها به سطوح بالای توانائیها و استعدادهایشان می شود.
هدف شما باید این باشد که سنگنوردی را از ابتدا بر اساس تکنیکهای صحیح شروع کنید. بدین معنی که پاهایتان را محکم و با اطمینان بر روی گیره ها قرار داده و با تمرکز بر پاها و به ثبات رساندن آنها در موقعیتشان وزن خود را بر آنها وارد کرده و با اعتماد به نفس و به آرامی با انتخاب گیره های بعدی صعودتان را ادامه دهید.
ریتم و شتاب حرکتی مناسب
سنگنوردی مانند رقصیدن باید با حرکت و سکون های به موقع از یک ریتم ذاتی برخوردار باشد. در یک صعود نردبانی حرکت ما با یک ریتم "فشار پا-کشش دست- فشار پا-کشش دست" انجام می گیرد. اما در این نوع صعود یک ریتم بهتر نیز وجود دارد" فشار پا- فشار پا - کشش دست -کشش دست" چرا که این روش به پاها اجازه می دهد که حرکات را به درستی هدایت کرده و حرکت رو به بالا را انجام دهد.اما ریتم های دیگری نیز وجود دارد مثل:" فشار پا-کشش دست- فشار پا- فشار پا- کشش دست -کشش دست" و " فشار پا- فشار پا- کشش دست- فشار پا- کشش دست -کشش دست "
توجه داشته باشید که هرکدام از مراحل اشاره شده خود یک ریتم بهینه حرکتی را دارند که به مرور و حین اجرا آنرا فراخواهید گرفت. بعنوان یک مبتدی باید از بکارگیری یک ریتم نامناسب که منجر به این شود که به دستانتان فشار زیادی وارد کنید اجتناب کنید.
تلاش کنید که ریتمی متناسب با هر مسیر را پیدا کرده و طبق آن عمل کنید.
بطور مشابه شما باید طوری شتاب حرکتتان را تنظیم کنید که به شما برای راندنتان به سمت بالا کمک کند.این موضوع بخصوص در مسیرهای دشواری که فاصله گیره ها زیاد است خیلی مهم است. داشتن فرم حرکتی مناسب همراه با آرامش و حرکات پیوسته و مداوم دست و پاهای شما در عبور از بخشهای دشوار مسیر خیلی حائز اهمیت است و به شما کمک می کند. اما بسیاری افراد در بخشهای دشوار با احتیاط و ترس و عدم آرامش مناسب صعود می کنند. این امر علاوه بر اینکه حرکت رو به بالای آنها را مختل می کند بلکه باعث می شود که با توقف نابجا نیروی زیادی صرف غلبه بر این اینرسی سکون شود. برای اجتناب از این مشکل باید با انتخاب ریتم مناسب حرکتی و حرکات پیوسته و منظم بدون ایجاد وقفه های آزار دهنده و مخرب بخشهای دشوار مسیر را نیز عبور کرد.
سرعت حرکت
سرعت حرکت مفهوم دیگری است در سنگنوردی صرفه جویانه که در مسیرهای دشوار نمود بیشتری دارد. برخلاف یک مسیر ساده با گیره های بزرگ که شما می توانید با آرامش و با حرکات آرام مسیر را صعود کنید, در مسیرهای دشوار و یا کلاهکها و شیبهای منفی شما نیاز دارید با یک حرکت سریع و در یک زمان کوتاه از آن بخش دشوار عبور کنید.
وقتی که درحال صعود در آستانه توانائیتان هستید شما باید بدون خطاهای تکنیکی (مثل کشیدن پا روی سنگ , حرکات عجولانه و ... )حرکاتتان را سرعت ببخشید و بدین طریق زمان قرار گرفتن در شرائط دشوار را تا حد ممکن کوتاه کنید و با سرعت از یک مرحله عبور کرده و مسیر را ادامه دهید. البته سرعت حرکات شما امری است که باید با تمرین زیاد و فعالیت بر روی مسیرهای با درجه سختی متفاوت آنرا درک کنید و سرعت انجام حرکاتتان را بیابید
