گزارش پیمایش خط الراس جوپار-بخش اول

از جوپار و خط الراس پیچیده و فنی اش بسیار شنیده بودم و همواره رویای پیمودن آنرا در سر می پروراندم.جرقه تحقق این آرزو در سال 84 ودر یک برنامه ایرانگردی زده شد جائی که به اتفاق حسین ابوالحسنی و تعدادی دیگر از دوستان در حال گذر از جاده کرمان به سمت ماهان بودیم که کوهستانی عجیب ولی آشنا نظرمان را بخود جلب کرد. با تعاریف و عکسهائی که از جوبار شنیده و دیده بودم به نظرم رسید که این کوهستان چیزی جز جوپار رویاییم نمی تواند باشد و چه باشکوه و زیبا بود.و اینچنین بود که به پیشنهاد حسین همانجا قرار پیمایش خط الراس جوپار را درخردادماه همان سال گذاشتیم.

نمائی از خط الراس جوپار - قله کیش در انتها سمت چپ

تیم جوپار84- از راست: مهدی فرهادی-حامد کرامت-حمید نبوی و حسین ابوالحسنی

 

حسین ابوالحسنی سرپرست برنامه سال 1384



تیم در حال آماده سازی جهت دومین فرود

خط الراس جوپار واقع در جنوب شرقی شهرستان کرمان ,بی گمان فنی ترین و پیچیده ترین خط الراس ایران است. قلل سر به فلک کشیده و سوزنی شکل,برفچالهای عظیم ,پرتگاهها و در های عمیق چهره ای محصور کننده و جذاب به این کوهستان داده و بدون اغراق می توان آنرا بهشت کوهنوردان ماجراجو در ایران نامید.

اواسط خرداد84 در برنامه ای به سرپرستی حسین ابوالحسنی و باحضور حامد کرامت و حمید نبوی موفق به پیمایش خط الراس جوپار از قله بلوچی تا قله سه شاخ بزرگ شدیم.

با وجود اینکه قللی نیز قبل از بلوچی و بعد از سه شاخ بزرگ وجود داشت اما بعلت اینکه این قلل ارزش فنی خاصی نداشتند از آنها صرفنظر کردیم و تنها به بخش فنی و اصلی آن اکتفا کردیم.

با توجه به شنیده هایمان فعالیتهایی قبل از ما بر روی خط الراس جوپار انجام شده بودکه با توجه به مشاهدات ما در حین اجرای برنامه به نظر می رسید که بسیاری از قلل از سمت چپ تراورس شده بودند و شواهد نیز نشان می داد که پیمایش سال 84 ما کاملترین پیمایشی بود که بر روی این خط الراس انجام شده بود.

 برنامه سال 88 نیز که به سرپرستی من انجام شد تقریبا" با همان کیفیت برنامه سال 84 اجرا شد و تنها یکی دوقله بعلت کمبود وقت صعود نشد.

اما چگونه بعد از آن برنامه دوباره به جوپار بازگشتم.

سال 87 بعد از یکی دوسال کم کاری به اتفاق همسرم تصمیم به برنامه ریزی برای چند صعود بزرگ کردیم که ماحصل آن طی دوسال منجر به اجرای برنامه هایی چون خط الرسهای اشترانکوه , جوپارو سرخاب به کمانکوه و دیواره علم کوه از مسیر 52 گردید.

معیاری که من برای انتخاب شرکت کنندگان در این برنامه در نظر گرفته بودم قدرت و تجربه بالای افراد در برنامه های کوهنوردی و خط الراسی و همچنین توانائی کار فنی ودیواره نوردی بود.مهارتهایی که معمولا" در کوهنوردان ما کمتر با هم جمع می شوند و عمدتا" کوهنوردا ن یا قله رو صرف هستند و یا دیواره نورد و سنگنورد.

در نهایت افراد ذیل را بعنوان همنوردانم انتخاب کردم که ویژگی مشترک همه آنها پیمایش خط اراس اشترانکوه بعنوان یکی از فنی ترین و مشگل ترین خط الراسهای ایران بود:

1- فرح منصوری :همنورد و همطناب همیشگی من که در برنامه های فنی و کوهنوردی زیادی امتحان خود را پس داده بود برنامه هایی چون خط الراس های سرخاب به کمانکوه,اشترانکوه ,صعود زمستانی شاه البرز و دیواره های پل خواب و بند یخچال و ... .

2- محسن عسگری: کوهنوردی با تجربه و توانا که علاوه بر خط الراس اشترانکوه سابقه پیمایش خط الراسها و قلل بسیاری در البرز و زاگرس را در پرونده خود داشته و من شناخت خوبی از توان و روحیات او داشتم و بزرگترین مزیت او نیز توانائی بالا در نقشه خوانی و کار با GPSبود.

3- وحید طهوری: کوهنورد قدرتمندی که در برنامه سرخاب به کمانکوه برای اولین بار با او آشنا شدم و او را مانند موتوری محرک در تیم یافتم .وحید نیز علاوه بر خط الراس اشترانکوه برنامه های فنی و زمستانه خوبی چون صعود زمستانی دماوند و همچنین گشایش مسیر دیواره الله بند را اجرا کرده بود.

مهدی فرهادی - سرپرست برنامه جوپار88

حضور چنین تیم قدرتمندی به من اعتماد به نفس لازم را جهت سرپرستی و اجرای فنی ترین خط الراس ایران را می داد.

و در نهایت در اوایل خرداد 88 تیم 4 نفره ما در جدالی سخت عازم جوپار شد. تلاشی که معیار خوبی برای سنجش توانائیها و آموخته های ما در این چند سال کوهنوردیمان بود

عکسها: از مهدی فرهادی

 گزارش کامل این برنامه بهمراه عکسها و کروکی های جالب را طی روزهای آتی در وبلاگ ارائه خواهم کرد.