گزارش برنامه علم کوه - 14 تا 20 مرداد1389

امسال علم کوه چهره عبوس و خشمگینش را به نمایش گذاشت هر چند با این چهره نیز دوست داشتنی و زیبا بود
علم کوه مهربان و زیبایمان دلش گرفته بود و من می توانستم حدس بزنم چرا:
علم کوه از زخمهایی که بر پیکرش وارد می کنیم دلگیر یود
علم کوه از غرور ما کوهنوردان که با استفاده از نجابت و مهربانی او بر ستیغ قله اش پای می گذاریم و این کارمان را فتح قله و یا زدن قله می نامیم و به خود می بالیم دل آزرده بود و می خواست یک گوشمالی کوچک به ما کوهنوردان دهد تا متوجه شویم اگر موفق به صعود این قله و یا قلل دیگر می شویم تنها بخاطر قدرت و توان ما نیست بلکه اجازه کوه هم برای این صعود لازم است و باید با احترام و تقدس از کوه و صعود آن یاد کنیم

گزارش روز به روز برنامه :


پنج شنبه 14 مرداد:

حرکت از تهران به سمت رودبارک و استقرار در قرارگاه اعضاء تیم: مهدی فرهادی(سرپرست)-فرح منصوری-مهدی هنرمندبا ورود به قرارگاه متوجه شدم که عملیات امداد به کوهنوردان مشهدی که در قیف مرکزی دیواره گرفتار هوای بد شده بودند به پایان رسیده و افراد تیم نجات و نجات یافته گان به رودبارک بازگشته بودند
گزارش حادثه و امداد را می توانید اینجا ببینید
همه از بارش سنگین در منطقه و ادامه وضعیت ناپایدار جوی در روزهای آتی خبر می دادند و برخی هم مثل شهرام عباس نژاد ما را تشویق به بازگشت به تهران و اجرای برنامه در زمانی مناسبتر می نمودند
همچنین با اطلاعات دریافتی از برخی کوهنوردان حاضر در قرارگاه تردیدهایی در خصوص صعود مسیر اراکیها نیز برای من ایجاد شد ومتوجه شدم که شانس زیادی برای اجرای اهداف پیش بینی شده مان که همانا صعود دیواره و گرده آلمانها بود نداریم اما به هر حال تصمیم به اجرای برنامه گرفتیم.
بعلت رزرو شدن همه قاطرها توسط تیم دانشکده فنی دانشگاه تهران موفق به گرفتن قاطر نشدیم و باید یکروز را هم در قرارگاه می ماندیم تا شنبه عازم شویم
ضمنا" بعلت همراه نداشتن شناسنامه و عقد نامه و ... هم به همسرم اجازه ندادند شب را در قرارگاه سپری نموده و مجبور شدیم شب را در زمینهای اطراف در چادر سپری کنیم
خلاصه بدبیاری پشت بدبیاری

جمعه 15 مرداد :

اقامت در قرارگاه و انتظار برای قاطر جهت حمل بارها

شنبه 16 مرداد:

حرکت از رودبارک به بریر و از آنجا بسوی سرچال و علم چال
حدود ساعت 16 به علم چال رسیده و اقدام به برقراری کمپ نمودیم
در این روز کرده دو نفره عباس محمدی و پژمان زعفری اقدام به صعود مسیر ایتالیایی ها(آبشار کریستال ) نموده بودند و با وجود سختی مسیر و وضعیت نا مساعد جوی در میان بهت و حیرت حاظران در منطقه حال صعود طولهای انتهائی مسیروخروج از دیواره بودند

دو کرده دو نفره نیز در حال صعود از مسیر 52 قیف بودند
لازم به ذکر است با توجه به ثابت گذاری انجام شده از فله تا ابتدای مسیر قیف مرکزی که توسط تیم امداد کوهنوردان مشهدی شامل: حسین بلند اختر, حسن گرامی و امید آمحمدی انجام گرفته بود این مسیر علی رغم حجم برف زیاد و یخ زدگی مسیر قابل صعود شده و تیمهای صعود کننده از مسیر 52در این روز و روزهای بعد همگی با استفاده از این طنابهای ثابت موفق به صعود شدند

از سمت راست : مهدی هنرمند - شهرام عباس نژاد-حسین بلند اختر-مهدی فرهادی و فرح منصوری

یکشنبه 17 مرداد:

در این روز مطابق برنامه اولیه باید گرده آلمانها را صعود می نمودیم اما با توجه به بارشهای انجام گرفته و حجم برف موجود در مسیر و همچنین مناسب نبودن امکاناتمان برای این شرائط از صعود گرده آلمانها منصرف شده و اقدام به صعود تخت سلیمان نمودیم

 بر فراز قله تخت سلیمان: از سمت راست فرح منصوری-مهدی فرهادی و مهدی هنرمند

نمای یخچال اسپیلت از یال قله تخت سلیمان

در این روز نیز تنها 2 تیم موفق به صعود دیواره از مسیر 52 قیف شدند
ضمنا" شهرام عباس نژاد و عامر ازوجی تا طول 3 مسیر اراکیها و امید صافی و علی کریمی نیز تا طول 3 مسیر 48 صعود نموده و اولی بعلت سختی مسیر و فاصله زیاد رولها ی مسیر اراکیها و گروه دوم نیز بعلت حجم برف و یخ زیاد موجود در مسیر و شرائط نا ایمن آن از ادامه صعود منصرف شدند و فرود آمدند.
حین صعود به قله تخت سلیمان و مشاهده وضعیت دیواره حجم برف زیاد و غیر عادی را در قیف مرکزی و همچنین قیف هاری روست مشاهده کردیم
دیگر به این نتیجه رسیدم که تنها گزینه ما برای صعود مسیر 52 قیف آنهم درصورت وجود طناب ثابت در قیف است – مسیری که بعلت صعود آن در سال گذشته بهمراه فرح هیچ انگیزه ای برای صعود آن نداشتنم
سر انجام با مشورت با برخی باتجربه های حاظر در منطقه مسیر 52 شکوه را انتخاب نموده و عزممان را برای صعود آن جذب نمودیم
دوشنبه 18 مرداد:

در این روز بعلت حضور همزمان دو کرده بر روی مسیر 52 از صعود منصرف شده و اقدام به صعود تا پای مسیر صعود و بارگذاری کوله هایمان نمودیم

فرح در حال صعود از مسیر طناب ثابتهای زیر دیواره

در این روز حوالی ساعت 16 تا 18 هوا منقلب شده و با بارش برف و تگرگ همراه بود

دو کرده فعال بر روی مسیر 52 نیز اسیر این هوای بد شده و در میان نگرانی ما موفق به خروج از دیواره نشده و در طاقچه قمقمه مجبور به شب مانی شدند

نمای منطقه  از پای مسیر اراکیها بعد از منقلب شدن هوا

یک تیم از دانشگاه تهران نیز در گرده آلمانها گرفتار شده و مجبور به بیواک شدند

 

سه شنبه 19 مرداد:

ساعت 4 صبح من و هم طناب من فرح همسرم به سمت یخچال پای دیواره و مسیر گل سنگها حرکت کردیم و ساعت 7صبح صعود مسیر را شرع کردیم

بعد از نیم ساعت به طاقچه مصنوعی کارگاه 1 مسیر رسدم و شروع به حمایت فرح نمودم

بعد از اینکه فرح را حمایت نموده و او هم به کارگاه رسدید حسی که از اویل صعود در وجودم بود را با فرح در میان گذاشتم و آنهم انصراف از صعود بود و ما هر دو به این حس حالا حسی مشترک بین هردو ما بود احترام گذاشته و فرود آمدیم .

این حس ریشه در برخی تحلیلهای عقلانی و منطقی داشت:
• سرعت نا مناسب تیم ما برای خروج یکروزه از دیواره و احتمال شب مانی
• وضعیت ناپایدار جوی و احتمال مواجهه با شرائط مشابه با تیمهایی که در این چند هفته با مشکل مواجه شده بودند
• سنگینی کوله ها و نامتناسب بودن وضعیت جسمی مان با فشارهای وارده در این صعود
• نبودن تیم پشتیبان آماده و مناسب و جمع شدن احتمالی طنابهای ثابت قیف در آنروز توسط تیم مستقر بر روی قله(برا ی استفاده بعنوان مسیر در رو مناسب)
• خطرات و ریسکهای فراوان فرود از دیواره در هنگام مواجهه با شرائط هوای بد که احتمال آن زیاد بود
اینها و عوامل دیگر مجموعا" به ما این احساس را القا کرد که نباید به این صعود اصرار ورزید و خود و دیگران را دچار مشکل کرد
حسی که اگر ما کوهنوردان بدرستی آنرا درک کرده و در مواقع حساس صعودمان به آن احترام بگذاریم از بسیاری از حوادث و بلایایی که می تواند بر ما نازل شود جلوگیری کند

فرح در حال فرود از گل سنگها

با رسیدن ما به چادرهایمان بارش شدید برف در منطقه آغاز شده که حدود 4 ساعت نیز ادامه داشت و منطقه را سفید پوش کرد

نمای علم چال یک ساعت بعد از فرود ما از دیواره

 ما در اینجا متوجه شدیم که توجه به آن حس معقولمان چگونه ما را از مشکلات و ریسکهای زیاد این صعود نجات داد
تیم 4 نفره که شب قبل در طاقچه قمقمه شب مانی کرده بودند نیز هنوز موفق به خروج از دیواره نشده و وضعیت نگران کننده ای داشتند تا جائیکه من و علی و احسان برای تماس با تهران و درخواست کمک به گردنه شانه کوه رفتیم که خوشبختانه سر انجام با استفاده از طناب ثابتهای مسیر قیف قبل از تاریکی به قله رسیدند و به تیم 4 نفره امداد به سرپرستی حسن بلند اختر که در پناهگاه خرسان منتظر آنها بودند ملحق شدند

خروج آخرین نفرات از مسیر ریزشیهای قیف

چهار شنبه 20 مرداد:

جمع کردن کوله بارها و بازگشت به رودبارک